Gwarantowana Tradycyjna Specjalność

Ilustracja do artykułu GTS_logo.jpg

Gwarantowana Tradycyjna Specjalność jest jednym z unijnych oznaczeń. Klient widząc ten znak ma pewność, że nabywa produkt wyróżniający się tradycyjną recepturą. W odróżnieniu od innych oznaczeń produktów, GTS nie jest związany określonym pochodzeniem geograficznym.

Gwarantowana Tradycyjna Specjalność: nie należy mylić z Listą Produktów Tradycyjnych [link do odpowiedniej zakładki]. GTS jest europejskim systemem jakości, podobnym do oznaczania produktów regionalnych [link do odpowiedniej zakładki]. Specyfikacja podlega zatwierdzeniu w Komisji Europejskiej, a producent musi poddać się dobrowolnej certyfikacji. Różnica względem produktów regionalnych polega na tym, że produkt nie musi być ściśle związany z obszarem geograficznym (natomiast musi mieć udokumentowaną tradycję i nazwa powinna oddawać specyfikę produktu). Przykładem z naszego regionu jest pierekaczewnik [pobierz plik rar 258 KB].

Produkty GTS, po uzyskaniu certyfikatu przez producenta, są wyróżniane specjalnym logotypem.

Unijny znak Gwarantowanej Tradycyjnej Specjalności]

Warto zauważyć, że produkty tego rodzaju mogą być wytwarzane w dowolnym miejscu (pod warunkiem zachowania wymogów specyfikacji i poddaniu się certyfikacji). Dzięki temu również producenci z województwa podlaskiego mogą wytwarzać zarejestrowane, popularne produkty jak np. olej rydzowy tradycyjny, półtorak staropolski tradycyjny (również dwójniak, trójniak, czwórniak), kiełbasa jałowcowa staropolska,
kiełbasa myśliwska staropolska.

Uczestnictwo w systemie GTS daje producentom ochronę przed podrabianiem i fałszowaniem. Dodatkowych informacji można szukać na stronach Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi [link do serwisu zewnętrznego], które jest też właściwą instytucją do złożenia wniosku.

Podsumowanie:

- jest to system analogiczny do systemu nazw i oznaczeń geograficznych [link do odpowiedniej zakładki], z tą różnicą, że istotą jest metoda produkcji, a nie specyfika otoczenia w regionie,
- tylko producent, który uzyskał certyfikat, na okoliczność wytwarzania zarejestrowanego w UE produktu może używać znaków systemu oraz stosować zarejestrowaną nazwę,
- specyfikacja nie ma związku z obszarem geograficznym. Każdy producent w UE, który trzyma się zapisów specyfikacji może wystąpić o certyfikat (system jest otwarty),
- producent ponosi koszty związane z uzyskaniem certyfikatu (chociaż w niektórych przypadkach można uzyskać dofiansowanie na ten cel,
- jest to prestiżowy i oficjalny system jakości w UE,
- jeśli myślisz o zarejestrowaniu specyfikacji w UE musisz mieć grupę (niezależnie od jej formy prawnej), nazwa produktu powinna też odnosić się do jego specyfiki.

 

 

Powrót na początek strony